Środki na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników i pracodawców w 2020 r.

Gazeta Podatkowa

Jednym z obowiązków pracodawcy jest ułatwianie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Wynika to z zapisów Kodeksu pracy, który reguluje m.in. kwestie dotyczące podnoszenia tych kwalifikacji z inicjatywy lub za zgodą pracodawcy. Jak wiadomo, szkolenia, kursy czy studia podyplomowe to znaczny koszt dla pracodawcy. Środki na tego typu działania można uzyskać w ramach Krajowego Funduszu Szkoleniowego.

KFS

Krajowy Fundusz Szkoleniowy (KFS) utworzony został ze środków Funduszu Pracy. Jego celem jest wspieranie kształcenia ustawicznego pracodawców i pracowników. W ramach KFS finansowane mogą być:

kursy i studia podyplomowe realizowane z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą,
egzaminy umożliwiające uzyskanie dyplomów potwierdzających nabycie umiejętności, kwalifikacji lub uprawnień zawodowych,
badania lekarskie i psychologiczne wymagane do podjęcia kształcenia lub pracy zawodowej po ukończonym kształceniu,
ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków w związku z podjętym kształceniem,
określenie potrzeb pracodawcy w zakresie kształcenia ustawicznego w związku z ubieganiem się o sfinansowanie tego kształcenia ze środków KFS.

Natomiast środki pochodzące z KFS nie mogą zostać przeznaczone na:

koszty dojazdu, zakwaterowania, wyżywienia związanego z kształceniem ustawicznym,
studia wyższe, staże, konferencje branżowe, konferencje naukowe,
kursy języków obcych od podstaw,
koszty kształcenia ustawicznego, którego obowiązek przeprowadzenia wynika z odrębnych przepisów prawa, np. badań wstępnych, okresowych czy też kontrolnych; szkoleń obowiązkowych dla wszystkich pracowników (np.: szkoleń bhp, ppoż, w zakresie ochrony danych osobowych),
koszty kształcenia lekarzy i lekarzy dentystów, którzy chcą sfinansować szkolenia specjalizacyjne i staże podyplomowe wraz z kosztami obsługi określone w przepisach o zawodach lekarza i lekarza dentysty, a także pielęgniarek i położnych, które chcą sfinansować specjalizacje, o których mowa w przepisach o zawodach pielęgniarki i położnej,
kształcenie ustawiczne realizowane poza granicami Polski,
kształcenie ustawiczne realizowane w formie e-learningu,
inne kierunki i formy kształcenia ustawicznego niż ujęte we wniosku.

Dla kogo wsparcie?

O środki z Krajowego Funduszu Szkoleniowego ubiegać się może każdy pracodawca, który zatrudnia co najmniej jednego pracownika. Co ważne, pracodawcą nie jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą i niezatrudniający pracowników w ramach umowy o pracę, współpracujący wyłącznie ze współmałżonkiem, czy też zatrudniający osoby na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Bez znaczenia w tym przypadku jest, na jaki rodzaj umowy o pracę zatrudnieni są pracownicy korzystający z kształcenia wspieranego środkami KFS, a także, czy jest to praca na pełny, czy na część etatu. Tym samym o środki wystąpić nie może osoba prowadząca działalność gospodarczą niezatrudniająca żadnego pracownika.

Pracodawca może skorzystać z kształcenia ustawicznego finansowanego przez KFS na takich samych zasadach jak jego pracownicy.

Priorytety wsparcia

Co roku ustalane są priorytety wydatkowania środków z KFS. W 2020 r. środki przewidziano m.in. na następujące działania:

kształcenie ustawiczne dla osób powracających na rynek pracy po przerwie związanej ze sprawowaniem opieki nad dzieckiem,
kształcenie ustawiczne osób po 45. roku życia,
wsparcie zawodowego kształcenia ustawicznego w zidentyfikowanych w danym powiecie lub województwie zawodach deficytowych,
wsparcie kształcenia ustawicznego w związku z rozwojem w firmach technologii i zastosowaniem wprowadzanych przez firmy narzędzi pracy,
wsparcie kształcenia ustawicznego w obszarach oraz branżach kluczowych dla rozwoju powiatu (województwa) wskazanych w dokumentach strategicznych lub w planach rozwoju.

Wysokość wsparcia

Wysokość udzielanej pomocy uzależniona jest od statusu wnioskodawcy. W przypadku mikroprzedsiębiorców ze środków KFS sfinansowanych może zostać do 100% kosztów kształcenia ustawicznego, jednak nie więcej niż 300% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika. Natomiast w przypadku pozostałych firm pracodawca pokrywa 20% kosztów szkolenia.