A A A

Skierowanie pracownika na studia podyplomowe

Gazeta Podatkowa

Pracodawca na podstawie własnej decyzji zamierza skierować pracownika na studia podyplomowe w celu podniesienia przez niego kwalifikacji zawodowych. Co powinno zawierać skierowanie na takie studia, a co umowa szkoleniowa? Czy pracownikowi będzie przysługiwał urlop szkoleniowy?

Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą (art. 103¹ § 1 K.p.). Z przepisów kodeksowych nie wynika, aby pracodawca miał obowiązek sporządzania skierowania pracownika w celu dokształcania. Swoją wolę pracodawca może więc wyrazić nawet ustnie albo w sposób dorozumiany, byle była ona wyrażona w sposób dostateczny. Wyrazem woli pracodawcy może być np. zawarcie z pracownikiem umowy szkoleniowej, przyznanie pracownikowi urlopu szkoleniowego lub świadczeń dodatkowych, jak np. pokrycie kosztów przejazdów i zakwaterowania na studiach.

Pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe za zgodą lub z inicjatywy pracodawcy przysługuje na mocy Kodeksu pracy:

urlop szkoleniowy,
zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, aby punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.

Za czas wymienionego urlopu i zwolnienia od pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

Urlop szkoleniowy przysługuje w wymiarze:

6 dni - dla pracownika przystępującego do egzaminów eksternistycznych, maturalnego, potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie lub egzaminu zawodowego,
21 dni w ostatnim roku studiów - na przygotowanie pracy dyplomowej oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminu dyplomowego.

Urlopu szkoleniowego udziela się tylko na te dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy (art. 103² § 2 K.p.).

Pracodawca może też przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie (art. 103³ K.p.). Przy czym świadczenia dodatkowe przysługują dokształcającemu się pracownikowi wtedy, gdy wynikają z zawartej umowy szkoleniowej lub ustnych uzgodnień. Nie gwarantują ich bowiem przepisy ustawowe.

Umowę szkoleniową sporządza się w formie pisemnej, a jej postanowienia nie mogą być dla pracownika mniej korzystne niż przepisy Kodeksu pracy. Zawarcie takiej umowy jest obligatoryjne tylko w przypadku, gdy pracodawca zamierza zobowiązać pracownika do pozostania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych (art. 103⁴ K.p.). Maksymalny okres odpracowania przewidziany w umowie szkoleniowej nie może przekraczać 3 lat.

W podanej sytuacji pracodawca nie ma obowiązku przekazania pracownikowi pisemnego skierowania na studia, choć może je sporządzić.